Dat mijn e-reader bij het laden zulke fijne dingen laat zien. Eigenlijk zijn het gewoon blokjes die oplopen, niks bijzonders, zou je zeggen. Maar het mooie aan de blokjes is dat het ronde vierkantjes zijn.
top of page
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
Dat ik bij de buren was voor instructies met betrekking tot het verzorgen van hun kat in de vakantie. Dat de betreffende kat niet thuis was, maar dat niet uitmaakte want katten zijn heel vaak niet thuis en dan kun je evengoed voor ze zorgen. Dat ik daarna weer naar huis wilde lopen – ik zou later wel zien welke kat het betrof – maar we hem toen ineens op het pad tegenkwamen. Dat hij zich bij het tuinhekje op de grond liet zakken, op zijn buik, midden op het pad, op een manier die ik mijn katten nog nooit had zien doen. Hij ging wel liggen maar niet rollen zoals de mijne, ik had geen idee waar dit voor diende. Dat ik toen bijna dacht: jij bent geen kat. Maar het was er wel een.
Dat we best veel spullen nodig hebben voor het nieuwe huis, maar ik steeds twijfel tussen nieuw en tweedehands. Voor sommige dingen betaal ik gerust een godsvermogen, maar bij andere wil ik de koopjes hebben, liefst via een Marktplaatsdealtje waarmee ik iedereen te slim af ben. Vaak begin ik met het koopjesidee en zodra ik dan niks kan vinden is dat godsvermogen ineens best een aantrekkelijke optie.
Nieuw heb ik nu de gordijnen en wat kantoorspullen, tweedehands twee kasten en de tv. De fauteuil heb ik zelfs gereinigd, dus dat is nog beter dan tweedehands. Die heb ik in feite tweedehands bij mezelf gekocht, en dan ook nog voor niks.
bottom of page