Dat ik altijd te veel eet. Of tenminste, als ik het eten lekker vind. Gisteren hadden we kaasfondue en was het weer raak. Daarna stolde dat hele kaaspannetje in mijn buik, en nu zit het er nog steeds. Dat ik het me vandaag opnieuw voorneem: niet meer overeten. Maar dat ik nu al weet dat ik me daar niet aan ga houden.
Eigenlijk zou ik het gestolde kaaspannetje altijd bij me moeten hebben, zodat ik dat vervelende, volle gevoel kan oproepen zodra ik op het punt sta nog een keer op te scheppen. Maar dat lijkt me ook een heel naar scenario, vanaf nu verder leven met gestold kaaspannetje. Dan toch liever af en toe overeten en de rest van de tijd mijn overoptimistische buik koesteren.