Dat het gips van mijn vriend er bijna af mag, en we daar best wel naar uitkijken. Maar dat iedereen om ons heen de hele tijd zegt: denk maar niet dat het daarna weer goed is met je voet. Van alle kanten komen ons horrorverhalen tegemoet over mensen die hun hele leven last bleven houden of operaties met pinnen moesten en nooit meer de oude werden. Mijn moeder begon aan de telefoon ook een heel verhaal over dat hij zich er niet op moet verkijken, dat ik ook nog dacht: waarom zeg je dit tegen mij? Dat ik toen zei dat ik haar het nummer van mijn vriend wel kon geven, maar dat had ze al. Het leek bijna alsof de huidige situatie met het gips beter zou zijn, want daar hoorde ik niemand over.
Inmiddels verheugen wíj ons nog steeds op het verwijderen van het gips, maar alleen nog stiekem.