Dat ik het nooit zie als mensen zijn afgevallen, omdat ik daar niet op let. Dat vinden mensen vaak beledigend, terwijl ik het zelf meer neutraal vind of een compliment: ik vind gewicht onbelangrijk, 10 kilo meer of minder maakt mij niet uit. Maar mensen zeggen meestal niet dat ze beledigd zijn, dus krijg ik de kans niet om deze toelichting erbij te geven. Dan is er alleen een onprettige stilte. Pas als er dan iemand anders binnenkomt die zegt ‘hee, ben je afgevallen?’ en ik zie diegene opleven, besef ik wat ik verkeerd heb gedaan.
Eén keer zag ik het trouwens wel, jaren geleden. Bij Wendelien van mijn toneelgroepje. Een beetje trots dat ik het eindelijk zelf zag ging ik naar haar toe en vroeg ik of ze was afgevallen. Dat was ze inderdaad. Wendelien bleek anorexia te hebben.