Dat onze oude kat is doodgegaan, en ik daar op zich prima mee om kan gaan, aangezien ze een mooi leven heeft gehad. Maar dat de samenstelling in ons huis nu niet meer klopt. Eén kat en twee honden, dat past niet bij mij. Ik durf ook bijna niet tegen mensen te zeggen dat dat onze huisdieren zijn, omdat ze dan een totaal ander mens voor zich zullen hebben dan ik in feite ben.
Dat het in huis ook nog een beetje gek is dat ze er niet meer is: dan doe ik de deur naar de hal toch nog voorzichtig open, omdat ik verwacht dat ze anders naar binnen schiet. Of ik stap over bepaalde traptreden heen, omdat ze daar de laatste tijd vaak op lag. Ik weet al wel dat ze dood is, maar mijn lichaam nog niet.