Dat ik bedacht had dat ik het feit dat ik niet goed gezichten onthoud ook gewoon als aandoening kan brengen. Die bestaat namelijk. En als ik die ‘heb’, lijk ik dus niet langer ongeïnteresseerd, zo redeneerde ik. Maar toen ik dit laatst voor het eerste inzette en tegen iemand zei: ‘Was jij daar toen ook bij? Ik herken namelijk niet zo goed gezichten’, leek ze toch niet minder beledigd dan toen ik me eerder altijd vergiste zonder diagnose.
top of page
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
bottom of page