Dat ik vannacht droomde dat het oorlog was in Haarlem. Ik moest daar weg, en moest ook allemaal katten mee zien te nemen naar een veilige plek. Maar ze hadden geen bandjes om, er waren geen reismandjes en ze lieten zich ook niet oppakken. Dus er was weer eens dat gevoel dat ik wel verantwoordelijk ben maar het niet tot een goed einde kan brengen, een gevoel dat ik in het echt eigenlijk ook altijd bij mijn katten heb. Je hebt te weinig invloed om te voorkomen dat ze doodgaan, maar je bent wel de aangewezen persoon die dat zou moeten doen. En dus ga ik tekortschietend verder, zowel in het echt als in mijn droom. En toch wil ik nooit meer zonder katten, zelfs als ze naar Haarlem gaan zal ik mijn best voor ze doen.
top of page
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
bottom of page
Comments