Dat ik zo graag goed wil worden in piano spelen maar er nog niet uit ben wat nou de beste aanpak is. Ik heb me wel voorgenomen om af en toe even bij mezelf te checken of ik het nog wel leuk vind, anders hou ik het toch niet vol. Zo heb ik ook een tijd lang 3 kwartier per dag gemediteerd. Dat deed ik weken achter elkaar, ondanks dat ik het afschuwelijk vond. Alleen leverde het me zo weinig op dat ik me op een dag afvroeg: waarom doe ik dit eigenlijk? En toen kon ik het in één keer niet meer opbrengen. Dat wil ik qua piano voorkomen.
Het grappige is dat ik stiekem alleen vind dat piano spelen leuk moet blijven omdát ik het dan langer volhoud zodat ik uiteindelijk beter word dan wanneer het niet leuk blijft. Dus het is niet omdat ik mezelf leuke dagen gun, maar omdat dit de meest efficiënte manier is om goed te worden. Net zoals ik soms een dagje mag ontspannen van mezelf zodat ik de volgende dag hopelijk briljante dingen schrijf. Echt vrij ben ik pas weer als ik dood ben.