Als ik problemen heb die terugkomen, voelt dat altijd een beetje alsof ik steeds opnieuw moet beginnen bij Super Mario. Omdat ik dat spel vroeger alleen heel af en toe bij de buren deed, kwam ik nooit voorbij het eerste level. Maar daar kon ik mijn moeder tenminste nog de schuld van geven, want van haar mochten wij geen Nintendo.
Met mijn problemen is er geen buitenstaander die ik als schuldige zou kunnen aanwijzen; het is mijn eigen hoofd en ik kan zo veel oefenen als ik wil, dus ik zou ze inmiddels toch wel eens uitgespeeld moeten hebben.
Comments