Dat het vorige week Valentijnsdag bleek te zijn. Dat ik dat niet eens wist, maar dat het me ingewreven werd via allerlei media. Dat ik me toen on-romantisch voelde terwijl ik gewoon neutraal was.
Dat veel mannen volgens mij denken: Mijn vriendin zégt wel dat ze niks aan Valentijnsdag wil doen, maar ik kan voor de zekerheid toch beter even iets kopen. Dat die vriendinnen vervolgens denken: ik zal maar doen alsof ik rozen mooi vind, want hij bedoelt het zo goed. En dat op deze manier die hele traditie in stand wordt gehouden, niet door de commercie maar doordat de leden van stellen elkaar niet willen beledigen. Dat ik dat een nog triestere conclusie vind dan dat het de commercie zou zijn.