Dat ik niet kon slapen en daar zó kwaad door werd. Dat ik toen steeds wakkerder werd. Dat ik demonstratief beneden ging zitten, niet zozeer tegenover mijn vriend als wel tegenover het wakker zijn: Is dit dan wat je wil? Maar blijkbaar was dit wat ie wilde, want ik zat daar maar en er veranderde niks.
Dat ik toen weer in bed ben gaan liggen en mijn boek heb gepakt in de hoop dat ik door het lezen vanzelf in slaap zou vallen. Dat ik toen vond dat ik volop van het lezen moest genieten, want normaal wil ik altijd zo graag lezen. Maar nu het een middel was werd dat toch lastiger. Ik vond het ook zonde van mijn boek om het op deze manier uit te lezen.