Jouw boek

Dat ik mijn boek moest gaan herschrijven, maar dat nogal lastig vond omdat ik er alweer een tijdje uit was. O ja, dat boek, dacht ik, hoe ging dat ook alweer?

Maar als je er eenmaal in duikt, gaat het verrassend snel. Voor je het weet, herken je elke zin weer. Het blijft toch jouw boek.

Kansloos

Dat we gisteravond een spelletje deden maar ik echt kansloos was. Dat ik probeerde daar niet chagrijnig van te worden door uit te zoomen en van het grotere concept ‘een spelletje doen’ te genieten. Dat dat redelijk lukte, maar ik toch blij was toen al dat verliezen weer achter de rug was.

Verkiezingen

Dat ik helemaal naar was op de dag na de uitslag van de verkiezingen. Dat ik het echt in mijn lijf kon voelen, zóveel onmacht. En ook verdriet, en boosheid. Het gevoel weg te willen uit dit land, maar nergens heen te kunnen omdat domme mensen nou eenmaal overal zijn.

Dat mijn vriend toen zei: ‘Maar deze mensen wáren er altijd al hoor. Er is in die zin gisteravond niks ergs gebeurd.’ Dat ik ineens besefte dat dat klopte; we hebben ze alleen weer even opgeteld.