Eenzaam en verdrietig

Dat ik ineens eenzaam en verdrietig was op de terugweg in de trein. Dat ik toen op mijn app zag dat ik bijna ongesteld moest worden. Dat ik daarna nog steeds eenzaam en verdrietig was, maar dat het vanaf toen gewoon mocht.

Dat het een heerlijke treinreis was.

Handen

Dat er in het restaurant een soort rij ontstond om onze hond te mogen aaien. Dat die het wel best vond en ik het goed vond voor zijn ontwikkeling om al die verschillende handen onder zijn kin te voelen.

Enkhuizerdijk

Dat ik naar een optreden moest rijden en Google Maps mij toen ineens over een dijk stuurde waarvan ik niet wist dat hij bestond. Dat ik echt even bang was dat die telefoon mij zo het water in zou sturen. Later bleek er toch een dijk te liggen, en was ik vooral verbaasd dat niemand mij ooit verteld had dat er naast de Afsluitdijk nog een dijk over het IJsselmeer was.

Dat ik tijdens het rijden op die dijk de hele tijd dacht: als je één keer niet kijkt ben je dood. Dat ik daardoor wel heel goed keek steeds.