Dat ik droomde dat er een soort glijbaan was waar we met een hele grote groep tegelijk vanaf moesten. Dat de organisatie zo nodig eerst alle jarigen van de afgelopen drie maanden naar voren wilde halen, en ik daar niet van hou dus me van de domme hield. Maar daar trapten ze niet in. Er werd speciaal omgeroepen dat er nog één jarige was die ook moest komen, dus kon ik er niet meer onderuit. Dus ik daar helemaal heen, maar toen gebeurde er verder niks en vond ik het nog stommer.
Daarna begonnen we gelukkig met glijden. Toen dat er zo’n beetje op zat gleed ik bijna op schoot bij een hele knappe man. Ons eindpunt bleek ook naast elkaar te zijn, en daar zouden we gaan slapen. Hij zei er wel naar uit te kijken om naast mij wakker te worden. Ik vond dit allemaal nogal riskant, temeer omdat hij een vriendin had én omdat ik vergeten was een t-shirt mee te nemen om in te slapen. Maar de hele nacht wakker blijven was ook geen optie. Ik kon alleen maar hopen dat ik hem weerstand zou kunnen bieden in de nacht zonder shirt. Want zelf was ik ook bezet. Ik ben altijd bezet. Meestal vind ik het geen probleem, maar soms ben ik het echt wel zat. Zoals in mijn dromen.