Eend

Dat ik bij mezelf merk dat ik altijd een beetje schrik als ik erachter kom dat iemand die ik bewonder vlees blijkt te eten. Vraag me niet waarom, maar dit effect is sterker als het een vrouw betreft. Laatst had ik het bij een schrijfster, ik moest echt even bijkomen voor ik verder las. Ik denk dat het ermee te maken heeft dat je diegene voor je gevoel al echt kent, en zoveel gemeenschappelijks ervaart dat je onbewust denkt: wij zijn hetzelfde. Hoe zo iemand in een interview achteloos het woord ‘saté’ kan laten vallen, of zelfs ‘eend’, terwijl er bij mij dan echt iets instort. Vooral bij eend. Saté kun je nog wel per ongeluk eten, zo voelt het.