Egel
- jannekedebijl
- 11 jul 2018
- 1 minuten om te lezen
Dat er een egel bij ons op straat zat en ik daarlangs liep met de hond. Dat de hond nogal graag aan de egel wilde ruiken. Dat ik dat toeliet omdat ik dacht: dat beest heeft toch stekels. Dat ie toen inderdaad in zichzelf ging keren en er alleen een stekelig bolletje overbleef. Dat de hond het nog steeds allemaal superfascinerend vond en ik hem toen toch maar bij de egel weg heb gehaald. Dat ik wel dacht: dat lijkt me best heftig, als in jezelf gaan de enige oplossing is tegen gevaar en je daarna maar moet hopen dat dat genoeg is.