Dat ik zo kan opzien tegen het leven, tegen de vermoeiende kanten ervan. Hoe vaak ik het nog wel niet koud ga hebben. Hoe vaak ik nog in de put ga zitten en mezelf dan weer op moet lappen. Niet de ellende zelf maar de sleur ervan, die zit me zo dwars.
top of page
![](https://static.wixstatic.com/media/e780b2_f7b6be205e2b494692dd6171bfd7e473~mv2.jpg/v1/fill/w_980,h_551,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/e780b2_f7b6be205e2b494692dd6171bfd7e473~mv2.jpg)
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
bottom of page