Dat ik in mijn hoofd soms alvast oefen hoe ik mijn zaterdagabonnement op de Volkskrant op ga zeggen. Dat moet namelijk telefonisch en dat vind ik toch zieliger dan via de mail. Dat ik dan denk: ik moet maar gewoon eerlijk tegen ze zijn, dat is meestal de kortste route qua leed. Dat ik die klantenservicemedewerker dan in mijn hoofd hoor vragen: wat is de reden dat u wilt opzeggen? En dat ik dan zeg: nou, ik lees die krant eigenlijk helemaal niet, ik gebruik hem alleen om mijn hond op te laten pissen. Dat ik er dan denk ik wel bij moet zeggen dat dit echt zo is, en niet beledigend bedoeld.
top of page
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
bottom of page