Dat ik vorige week besloot mijn werk nog maar even niet op te pakken vanwege onze verhuizing. Het was zo’n chaos overal, dus ik wist even niet waar ik de focus vandaan zou moeten halen. Bovendien zouden mijn schoonouders donderdag en vrijdag komen helpen, dus die dagen waren ook al verloren – wat werk betreft.
Maar dat ik me op woensdag toch ineens verveelde. Mijn rug vond het qua dozen uitpakken wel mooi geweest, en het enige wat ik toen nog kon bedenken waren klusjes die ik niet alleen afkon. En mijn vriend was wel aan het werk, die heeft werk dat altijd lukt want er zijn gewoon deadlines, en dan kun je ineens veel meer focus opbrengen dan je ooit voor mogelijk had gehouden.
Dat ik toen een boek ging lezen, maar dat helemaal niet logisch voelde in dat plintloze huis zonder boekenplanken.
Comments