Dat ik laatst bijna flauw was gevallen in de trein. Of eigenlijk gebeurde het al op het perron. Ineens voelde ik dat alles wat je ‘leven’ zou kunnen noemen, op het punt stond uit mijn lichaam weg te trekken.
Dat ik niet begreep waarom ik dat had, en vooral ook niet waarom juist toen. Ik had net een heel stuk van het theater naar het station gelopen, en toen was er niks aan de hand geweest. Dat ik vind dat dat eerder beloond had moeten worden met extra leven.