Dat het op het station vaak zo vol is met fietsen en ik eigenlijk bijna altijd haast heb. Vaak prop ik ‘m dan ergens tussen, waar mijn fiets zelf op zich wel past maar de krat die bij mij voorop zit de andere fietsen toch wel behoorlijk klem zet. Ik weet dat dit irritant is voor de eigenaars van de buurfietsen, maar meestal praat ik het goed door te denken dat ik vast eerder terug ben dan zij, en dat ze er dan helemaal geen last van hebben gehad. Soms is dat niet het geval en staat mijn fiets als ik terugkom gewoon haaks op alle andere fietsen, of eigenlijk hangt hij een beetje op de rest. Je ziet dat ze hem niet alleen aan de kant hebben gezet maar dat ze dit een beetje bruut hebben gedaan, dat ze daarbij een punt wilden maken. Mijn fiets ligt er dan uitgefoeterd bij, alsof hij zelf ook wel weet dat hij fout zat.
top of page

Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
bottom of page