top of page

Hoge verwachtingen

Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.

Het ziekenhuis

Dat het zo gezellig was in het ziekenhuis. Dat ik vaak probeer fijne momenten in te bouwen in de week: afgelopen week zijn we uit eten geweest en naar het strand. Dat was allebei oké: op het strand hadden we weinig tijd, maar de hond was wel blij. En het restaurant was erg rumoerig, maar het eten was wel lekker.

Maar het ziekenhuis was echt leuk. Kanker had ik toch niet, dat wisten we al. Dus wat zou zo’n knobbeltje de stemming dan bederven? En we moesten een uur wachten tussen de echo en de afspraak met arts in. Een uur! We hadden niks meegenomen om te doen, dus kregen we zomaar tijd cadeau.

We hebben een rondje gelopen door het ziekenhuis, maar er bleken helemaal geen winkeltjes te zijn zoals in Tilburg. Maakte ons niet uit. Toen zijn we teruggegaan naar de wachtkamer. We besloten oude foto’s te kijken op onze telefoon, en moesten daarom lachen. Te hard voor in een ziekenhuis. Maar iedereen kon wat ons betreft even de kanker krijgen: op het strand hadden we te weinig tijd en het etentje was te rumoerig, dus laat ons nou even, ja?

bottom of page