Hoofdmoot

Dat ik de laatste tijd zoveel Dille & Kamille-tassen zie dat ik het bijna zielig ga vinden voor de betreffende winkel. Het is natuurlijk fijn voor ze dat ze een product hebben dat zo aanslaat, maar het is niet eens een echt product. Ik neem aan dat ze eigenlijk spulletjes wilden verkopen en toen die tassen erbij zijn gaan doen om het te kunnen vervoeren. En nu is hun vervoermiddel de hoofdmoot geworden. En maken ze wel overal reclame, omdat iedereen die tassen ziet, maar koopt alsnog niemand die spullen maar alleen de tas. De tas maakt als het ware reclame voor zichzelf.

Het voelt een beetje als een band die steeds hetzelfde hitje moet spelen, en op een gegeven moment niet meer durft op te treden zonder dat nummer, omdat ze dan zelf ook niet meer weten wie ze zijn. Misschien denkt de directeur van Dille & Kamille wel regelmatig dat ze een tassenmerk is (ik ga er blijkbaar van uit dat het een vrouw is), totdat ze al die plantenpotjes en dat keukengerei ziet staan. Dat ze dan ook nog heel even denkt: wat doet al die troep hier? Maar dan weer beseft dat het daar juist allemaal om begonnen was.