Dat ik na een rondje met de hond mijn eigen straat weer inliep, en daar aan het eind ineens iemand uit een schuur zag komen die ik herkende. Het was de jongen van de Starbucks of de AKO op het station, volgens mij werkt hij bij de AKO maar kom ik hem meestal tegen als hij bij de Starbucks koffie staat te drinken. Nu ik dit opschrijf realiseer ik me dat ik hem eigenlijk altíjd bij de Starbucks zie, dus die hele AKO er misschien gewoon zelf bij heb verzonnen. Maar nu was hij dus ineens bij die schuur, zonder koffie of boeken, met hout en grote spullen bezig. Dat ik me afvroeg wat hij daar overdag moest. Of woont hij in onze straat?
Dat ik toen doorliep en even verderop een vrouw met haar ogen dicht zag staan. Het was me niet duidelijk of ze stond te zonnen of te mediteren. Dat ze helemaal niet reageerde toen ik langsliep. Ik bekeek haar gezicht en dacht ook haar ergens van te kennen, maar niet uit de straat, eerder van tv of theater. Dat ik toen ineens dacht: misschien is het een act, vormen de jongen van de AKO en deze vrouw samen een installatie.