Dat ik nog wel eens terugverlang naar de tijd dat snelbinders gewoon een gebruiksvoorwerp waren. Nu stond ik bij de fietsenmaker en vroeg hij welke ik wilde. Ik zei meteen ‘gewone’, maar die oude dikke dofzwarte die op een gegeven moment scheuren, die had hij niet. Hij had wel allerlei andere, in verschillende kleuren, merken en diktes. Dus werd ik gedwongen iets van snelbinders te vinden.
Bij het kopen van mijn fiets had ik nog heel stoer tegen dezelfde fietsenmaker gezegd: als je de zwarte niet op voorraad hebt, doe dan die groene maar. Ik wil vandaag een fiets. Toen kreeg ik ook nog korting. Gebruiksvoorwerpen beschouwen als gebruiksvoorwerpen werd die dag beloond.
Comentários