Dat ik zo ontspannen was na mijn goede optreden dat ik vergat om op te letten in de trein. Dat we daardoor ineens in Baarn waren in plaats van in Hilversum. Dat we toen een taxi moesten bellen, omdat het twee uur ’s nachts was en Baarn dan qua drukte een soort begraafplaats is. Dat ik die taxi toen betaald heb en zelfs dat niet erg vond. Of ik speelde iemand die dat niet erg vond, en dat lukte bijzonder goed. En toen was ik ook nog jarig.
Dat mijn vriend toen zei dat hij verbaasd was dat ik er zo luchtig over deed, omdat ik normaal snel boos op mezelf ben als ik geld uitgeef voor niks. Dat hij het daarmee bijna verpestte, maar dat het me toch lukte om ontspannen te blijven lijken.
Dat er ook nog een kat was die echt heerste over station Baarn bij nacht. Dat ik zo blij was voor die kat dat hij dat eindelijk aan iemand kon laten zien.