Dat het onweerde terwijl we ’s ochtends vroeg nog in bed lagen en ik toen beneden de hond op ben gaan halen omdat die dan altijd bang is. Dat hij toen bij ons op bed kwam trillen. Hij mocht van mij niet onder de deken of op het kussen, dat leek me niet goed voor zijn opvoedinkje. Dat ik hem wel aaide maar verder ook probeerde te doen alsof er niet zoveel aan de hand was, zodat hij niet nóg banger zou worden. Maar toen kwam er ineens een hele harde klap en schrok ik me zelf rot.
Dat ik toen ook het liefst door iemand zou worden opgehaald bij wie ik mag trillen. Dan hoef ik echt niet per se onder de deken.