Dat het vandaag warm schijnt te worden maar ik het idee heb dat ik het altijd een niveautje kouder heb dan andere mensen. Als ik hen vanuit mijn raam buiten in rokjes zie lopen, kan ik een shirt aan. Vandaag doen zij korte mouwen, dus draag ik een dunne trui.
%20Anne%20van%20Zantwijk_header.jpg)
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
Dat ik zoveel zin heb in de verhuizing, maar mijn vriend alsnog nergens tijd voor heeft. Dat hij net begon op te noemen wie er allemaal ‘aan hem trekken’ op werk- en privégebied, en ik het toen ineens nogal zielig vond. Maar gisteravond was ik kwaad, en dat begrijp ik ook nog steeds.
Dat onze nieuwe kat zoveel lomper is dan de vorige twee die we hadden. Dat was zelfs al duidelijk toen ze nog verstopt zat in de krabpaal. Elke keer dat ze overeind kwam, stootte ze haar kop tegen het ‘plafond’. Ze zeggen dat koppen voor voetballers ongezond is, dus dit zal haar mentale capaciteiten niet ten goede komen. En dan zal ze de hoogte van het holletje steeds minder goed kunnen inschatten.
Ze is ook gek op het natvoer dat ik haar geef, en nu denkt ze elke ochtend dat ik het bakje al bij me heb, dus dan gaat ze keihard mauwen en voor mijn voeten lopen. Maar ten eerste: ik ben nog helemaal niet beneden geweest. Ten tweede: Het bakje van gisteren staat gewoon leeg voor je neus, en er is geen tweede bakje. En ten derde: Ik heb helemaal geen bakje in mijn hand. Dus waar ze die hoop op baseert, is mij aan raadsel.
Het koppen van de krabpaal begint zijn tol blijkbaar al te eisen.