Betrapt

Dat ik in de trein tegenover een vrouw zat die ineens een onverwachte beweging maakte. Het was haar hoofd dat naar beneden zakte van het in slaap vallen, maar ze werd meteen weer wakker. Op dat moment keek ik haar per ongeluk recht aan, en voelden we ons allebei betrapt.

In slaap vallen is best een intiem gebeuren, van wie weet je nou hoe ze dat doen? Ik weet het van mijn vriend, mijn ex, een paar vriendinnen (vooral die van vroeger – eentje kon middenin een zin van het kletsen in slaap vallen, haar eigen zin! Dan wilde ik haar eigenlijk meteen wakker maken om dat te vertellen), mijn directe familieleden en mijn medereizigers in de avondspits.

Graszoden

Dat ik als ik aan het werk ben heel vaak tussendoor dingen wil googelen, en dan voelt het echt alsof ik ze nu moet weten. Soms ben ik zo sterk om dat verlangen uit te stellen, dan denk ik: ik spaar ze wel op en zoek het later wel uit. Maar als het moment dan daar is weet ik de helft vaak al niet meer en lijkt het ook niet meer zo belangrijk. Of het regent inmiddels al, dus dan vertelt buiten het mij gewoon. Wel wil ik nog steeds graag weten wanneer je graszoden mag leggen.

Schijt hebben

Dat ik terwijl ik mijn bril schoonmaak besef dat ik dat altijd met een brillendoekje doe en daardoor dus geen krassen heb. Ik ben me er pas van bewust dat dat niet vanzelfsprekend is sinds de opticien me daar een compliment over gaf. Toen besefte ik ineens dat er waarschijnlijk heel veel mensen zijn die dit met allerhande andere middelen doen.

Het was niet eens in mij opgekomen dat je gewoon schijt kunt hebben aan de adviezen van de opticien. Wat een vrijheid zal dat geven. Misschien zijn er nog wel meer regels waar ik me van zou kunnen bevrijden, maar dan moet ik ze wel eerst herkennen.