Dat er na het schilderen steeds vliegjes vast komen te zitten in de verf. Dat ik dan baal dat mijn verf daardoor niet perfect meer is, maar heus wel weet dat het erger is voor hen. Dat ik, als ze nog blijken te leven dan moet ingrijpen van mezelf, met nog ergere schade aan de verf tot gevolg. Maar ik kan ze ook niet laten verhongeren. Dus moet ik ze bevrijden en hopen dat ze het op eigen kracht redden, want hun pootjes schoonmaken met terpentine lukt niet. Maar vaak plet ik ze dan alsnog, met een echte verlies-verliessituatie tot gevolg: het kozijn is een zootje en het vliegje is alsnog dood.
top of page
%20Anne%20van%20Zantwijk_header.jpg)
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
Dat mijn hond de laatste weken ineens in de keuken ligt, en ik niet begrijp waarom. Is dit tijdens de hittegolf begonnen omdat het daar toen koeler was, en beviel dat vervolgens dusdanig goed dat hij besloot er een structurele ligplek van te maken? Moet ik er nu ook een kussen neerleggen, zo voor de vaatwasser, of verpest ik de plek daarmee juist?
Dat ik mijn dieren nooit volledig begrijp, het blijft altijd gokken en bijstellen.
Dat er geen haren meer op mijn jasje zaten toen ik wegging. Ik probeer daar altijd wel op te letten, omdat niet iedereen zo van katten houdt als ik. Maar dat ik toen ergens aankwam en ineens toch nog allemaal haren zag. Die moesten er thuis toch ook al hebben gezeten. Misschien is het omdat de context anders is, dat er thuis relatief inderdaad geen haren meer zaten, maar we het nu, in deze dierloze omgeving, ineens absoluut bekeken?
bottom of page