Dat mijn vriend appels voor mij had gekocht bij het boodschappen doen en die in onze fruitschaal had gelegd. Dat ik ze toen ik ze zag in de koelkast heb gestopt, omdat ik nauwelijks appels eet en weet dat ze dan langer goed blijven. Dat hij toen die lege fruitschaal zag en opnieuw appels voor mij kocht. Dat dat drie weken zo doorging. Dat ik eigenlijk niet de zeurende echtgenote wilde uithangen, maar hem toen toch vriendelijk doch dringend heb gevraagd om te stoppen met appels kopen.
top of page
%20Anne%20van%20Zantwijk_header.jpg)
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
Dat ik via via hoorde dat de moeder van mijn voormalige psycholoog is overleden. Dat ik haar niet gecondoleerd heb, omdat dat me ongepast leek. Maar dat het nu ook onaf voelt.
Dat ‘licht bezwaard’ mijn basisemotie is. Niet enorm schuldig, niet gegeneerd, maar gewoon licht bezwaard. Als ik rechtsaf moet met de auto bijvoorbeeld, en degene achter mij daardoor ook moet remmen. Als ik een mailtje pas na 2 dagen beantwoord. Als mijn hond meerdere keren op een dag even alleen is.
Het zijn geen grote issues dus je kunt er ook geen hulp voor zoeken. Maar het is er wel continu. Dat ik nog steeds met een vriendin af zou spreken maar de hele tijd niet kan en bang ben dat zij nu denkt dat ik er geen zin in heb. Dat ik mijn tuin laat overwoekeren en de buurt zich daar misschien aan stoort.
bottom of page