top of page
Brandnetels (c) Anne van Zantwijk_header.jpg

Hoge verwachtingen

Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.

Dat ik mijn vakantie waarschijnlijk met 3 dagen ga verlengen en daar zo excited over was dat ik helemaal niet kon slapen. Dat ik dus blij wakker lag. Dat overkomt me denk ik een keer of 3 per jaar, dat ik wakker lig en het zelfs niet lukt om daarvan te balen.

Dat mijn kat geen goede reflexen meer heeft sinds ze ouder wordt, of besloten heeft ze niet meer te gebruiken. Ik zie haar nu vaak buiten op straat zitten en als er dan een auto aankomt lijkt ze te denken: die auto wacht maar even. Wat de auto tot nu toe gelukkig ook steeds doet. Ze schiet sinds kort ook niet meer weg als ze uit haar voerbakje op de trap zit te eten terwijl ik naar beneden kom. Ze ligt ook graag in de wasmand, maar soms vergeet ik dat ze daar ligt. Laatst gooide ik per ongeluk een broek op haar. Ik realiseerde het me pas toen ik de broek daarna ineens zag bewegen. Rustig kwam ze met broek en al overeind.

Dat hele ouder worden lijkt me wel wat.

Dat mijn vriend zei dat ik juridisch gezien een van de meest brave mensen ben die hij kent. Dat ik me toen toch ging verdedigen en met mijn fietsboetes aan kwam zetten, eentje voor zonder licht fietsen en eentje voor ’s nachts door rood rijden. Dat leek weinig indruk te maken, dus vertelde ik er ook nog bij dat ik tegen die laatste boete bezwaar had gemaakt, omdat ik wist dat het ze dan uiteindelijk meer geld zou kosten dan opleveren. Dat hij daar alleen maar een beetje om moest lachen.

Dat ik vroeg aan wat voor dingen hij dan dacht, en dat hij toen zei dat ik nog nooit een deurwaarder aan de deur heb gehad. Dat ik daarna besloot dat het gewoon aan zijn kader lag in plaats van aan het mijne.

bottom of page