‘Blijf’

Dat het koud was en heel hard waaide en ik de volle tassen alvast aan mijn stuur had gehangen maar mijn boodschappenkarretje toen nog even terug moest brengen. Dat ik bang was dat mijn fiets om zou vallen door de wind, en dat ik dat er echt even niet bij kon hebben. Dat ik besloot de gok toch te nemen en toen bijna ‘blijf’ tegen mijn fiets zei. Maar de kans dat die luistert is denk ik nog kleiner dan bij mijn hond.

Nagellak

Dat het me bij het verwijderen van mijn nagellak altijd opvalt dat ik ongeveer evenveel remover nodig heb voor mijn duim als voor al mijn andere vingers bij elkaar. Dat voelt op de een of andere manier toch oneerlijk. Ik probeer dat dan een klein beetje gelijk te trekken, door nooit een heel nieuw watje speciaal voor die duim te pakken. Maar daardoor wordt het watje waarmee ik dan ook nog mijn hele duimnagel doe te vies en zit mijn hand daarna steeds onder de rode vlekken.

Wapenen

Dat ik niet zozeer de kou zelf zat ben, maar wel het jezelf de hele tijd maar wapenen ertegen. Dat je half gewurgd wordt door je eigen sjaal, dat je moet kiezen tussen zuurstof en kou. En dat je steeds een pakket aan tegenmaatregelen verzamelt voordat je de deur uitgaat in de vorm van handschoenen en muts.

Ik herinner me van een vakantie in Italië dat ik die warmte niet per se lekker vond maar wel heel vrij. Binnen en buiten waren meer hetzelfde, het waren allemaal ruimtes waar je in kon in plaats van een plek waar het fijn is en een plek waar je voor moet waken.

Dat er niks om je nek hoeft vind ik sowieso fijn, hoewel ik ook heel erg wen aan altijd maar die sjaals. Het eerste moment in het jaar dat ik er geen om heb buiten voel ik me heel naakt, alsof mijn nek daar te kwetsbaar voor is. Ik hou er ook niet van als mijn vriend mij in mijn nek zoent. Alleen mijn sjaal mag daar komen.