Doorreis

Dat ik met een vriendin aan het kamperen was op de Hoge Veluwe. Dat we toen even voor ons tentje zaten, en er een jongen kwam aangefietst. Alle zooi had hij op zijn fiets gebonden. In zijn eentje zette hij de tent op, liep hij vrolijk over de camping en kookte hij iets eenvoudigs. Dat ik het eerst wel stoer vond, zo alleen, maar daarna het gevoel kreeg dat hij het erom deed. De ik-ben-weliswaar-alleen-maar-niet-eenzaam-uitstraling begon me steeds meer de keel uit te hangen.

Dat ik ook vond dat hij de volgende ochtend in alle vroegte alweer vertrokken had moeten zijn. Als je alleen gaat, ga dan op doorreis.

Onevenredig

Dat ik soms vind dat er onevenredig veel mensen de trein uit komen wanneer ik op het perron sta te wachten. Dan is het weliswaar een dubbeldekker, maar denk ik toch: dit kan onmogelijk allemaal uit die coupés zijn gekomen. Dat dat me nou echt een goede prank lijkt, om heel veel mensen in zo’n coupé te stouwen (liggend, zittend, onder de banken, in de bagagerekken), die dan allemaal uitstappen op één station, zodat alle instappers aan hun eigen inschattingsvermogen gaan twijfelen. Maar misschien werd die grap dus al met mij uitgehaald.

Afvalzak

Dat we gingen kamperen maar geen afvalzak bij ons hadden, en wel meteen afval veroorzaakten. Nu kan ik al bijna niet meer bedenken wat we dan hadden, en toch heb je altijd zomaar afval. Dat we daarom iets moesten vinden wat als afvalzak kon dienen. Dat mijn vriendin toen een plastic zakje opofferde dat ze eigenlijk had willen bewaren voor het vershouden van diverse producten. Het zakje was ook iets te mooi voor afval, met zijn dubbele sluitstrip.

Dat er later ineens een broodzak vrijkwam, ruim voordat het eerste zakje vol was. En toen nog een, en een plastic emmertje. Ineens verschenen er overal afvalopbergmogelijkheden. Komen die nou eenmaal altijd vrij, of ga je tijdens het kamperen steeds meer dingen als potentiële afvalopbergplaats beschouwen? Uiteindelijk konden we de tentzak en het zakje van de haringen zelfs ongemoeid laten.