Sportschoenenwinkel

Dat ik in een sportschoenenwinkel was, en even moest wachten omdat alle verkopers druk bezig waren. Dat ik was vergeten hoe dat ook alweer moest. Ga je er dan zo bij staan, bij zo’n setje van verkoper plus klant, als een soort eenpersoonsrij? Maar dan jaag je ze misschien op. Of schiet je zo’n jongen even aan en zeg je dat jij hierna geholpen wil worden? Of komt dat juist agressief over? Of ga je gewoon bij jouw type schoenen staan (voetbalschoenen in dit geval) in de hoop dat zij zelf monitoren dat jij hierna bent?

Dat ik toen toch maar voor de eerste optie koos, ik stond dus bij een setje en sloeg het geheel gade. De schoenen die de vrouw paste zaten blijkbaar niet goed, iets met tennis en haar voorvoet. Ze ging ze dus niet nemen, sorry, zei ze. Daaruit maakte ik op dat ze de verkoopjongen al best veel had laten doen, waarschijnlijk had hij meerdere maten gehaald, wie weet zelfs van meerdere schoenen. ‘Geeft niks’, zei de verkoopjongen toen. Dat ze daarna nog twee keer sorry zei. Dat ik mezelf toen nog mee vond vallen, ik zou in zo’n geval kiezen voor het iets minder nederige ‘helaas’.

Achteraf vond ik echt dat ze niet zo had moeten doen, ze had het zelfs helemaal om moeten draaien en boos moeten worden: ‘waarom hebben jullie godverdomme geen goede schoenen voor mij en mijn voorvoet?’ Maar dat had ze vast niet bedacht, dat dat ook kon. Zelfs ik kwam daar pas uren later op.

Zwijntje

Dat we gingen wandelen op de Veluwe en mijn hond toen ineens aan de kont van een ander beest rook. Eerst dacht ik dat het een kat was, maar dat leek me sterk. Daarna dacht ik aan een haas, maar waarom ging die er dan niet vandoor zoals zijn uitdrukking voorschrijft? Toen draaide hij zich om en bleek het een klein zwijntje te zijn. Mijn hond hád het niet meer, dit had hij nog nooit eerder gevangen. Normaal zou hij er met veel plezier achteraan gaan, maar nooit verwachten enigszins in de buurt te komen (dat vind ik juist zo leuk aan hem, het lukken is totaal geen voorwaarde voor lol). Maar nu het eenmaal zover was, had hij geen idee wat hij ermee aan moest. Hij stond erbij en keek ernaar, terwijl het zwijntje rustig wegscharrelde.

Podcast

Dat ik er inmiddels wel naar luister, maar nog steeds niemand mij uit kan leggen wat een podcast eigenlijk is. Ze zijn ook allemaal zo verschillend, de enige gemene deler lijkt te zijn dat het radio-achtig is, maar je het op de radio (meestal) niet kunt vinden. Ik heb al aan meerdere mensen in mijn omgeving gevraagd om een definitie, maar die antwoorden hielpen weinig en je blijft ook niet bezig, want dan verlies je vrienden.

Omdat het zo vaag is begrijp ik al helemáál niet hoe iemand ooit op het idee ervoor kan zijn gekomen. We misten daarvoor toch niks (en al helemaal niks ondefinieerbaars)? Zou het per ongeluk zijn ontstaan? Dat iemand zat te lullen en dat per ongeluk werd opgenomen en mensen toen zo ontspannen raakten van het terugluisteren dat ze dachten: hoe heb ik ooit zonder gekund? We gaan meer pratende mensen opnemen en dan moeten ze ons daarna zelf maar komen zoeken. Want op de radio zijn we meestal niet.