top of page
Brandnetels (c) Anne van Zantwijk_header.jpg

Hoge verwachtingen

Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.

Dat ik met een vriend en mijn hond bij de la Place was in Laren. Daar spreek ik wel vaker met mensen af, omdat je er ook kunt wandelen. Ik had bij een eerder bezoek al ontdekt dat honden wel in het zitgedeelte mogen komen, maar niet in het keukengedeelte. Dat was toen nogal onhandig aangezien ik alleen was en iets wilde drinken en ze ook niet naar je tafel komen. Maar dit keer was ik met die vriend, dus gaf ik hem de riem (en de hond) en liep ik richting het keukengedeelte om iets te gaan halen. Dat ik toen ik bij de ingang heel even dacht: o ja, je moest hier je schoenen uitdoen. Dat was natuurlijk niet zo, het was iets anders wezenlijks dat ik achter moest laten.

Dat ik mannen veel aantrekkelijker vind als ze roken dan als ze ‘kiekeboe!’ tegen een kind zeggen. Dat ik dat vreemd van mezelf vind, want evolutionair gezien zou ik toch juist opgewonden van die goede, betrokken vaders moeten raken. Maar dat roken, dat doet me veel meer. Iemand die dát durft, díe kan mij beschermen. Zo lang hij leeft dan.

Dat onze aardbeienplant naar de klote lijkt te zijn. Eerst was hij gewoon groen en aan het groeien, en verschenen er om de haverklap aardbeien. We hadden hem ook expres aan de muur gehangen, zodat de slakken er niet bij zouden kunnen. So far so good.

Maar toen kwam er heftige regen en daar reageerde hij op door wat verpieterd achter te blijven, als een oorlogsslachtoffer dat de strijd weliswaar overleefd heeft maar er nooit meer helemaal bovenop komt. Nu komen er nog wel af en toe aardbeien aan, maar die zijn niet helder rood meer, eerder een beetje verfwassen (terwijl het nu toch echt niet meer regent). En de pitjes die er normaal zo subtiel in zitten liggen er nu te veel bovenop en hebben ook wat grauws over zich. Om over de smaak nog maar te zwijgen. Bovendien zitten er inmiddels ook slakkensporen op de muur, die hebben hem alsnog ontdekt, alsof de plant nog niet hard genoeg was toegetakeld.

Gelukkig groeit er wel een tak naar beneden nu, en daaronder begint hij een nieuw stukje plant. Dat ik hoop dat het bij die dependance beter gaat.

bottom of page