Egel

Dat er een egel bij ons op straat zat en ik daarlangs liep met de hond. Dat de hond nogal graag aan de egel wilde ruiken. Dat ik dat toeliet omdat ik dacht: dat beest heeft toch stekels. Dat ie toen inderdaad in zichzelf ging keren en er alleen een stekelig bolletje overbleef. Dat de hond het nog steeds allemaal superfascinerend vond en ik hem toen toch maar bij de egel weg heb gehaald. Dat ik wel dacht: dat lijkt me best heftig, als in jezelf gaan de enige oplossing is tegen gevaar en je daarna maar moet hopen dat dat genoeg is.

Voetbal

Dat ik als ik voetbal kijk erg benieuwd ben naar de uitslag, maar ook naar veel andere dingen. Soms staat er even eentje langs de kant vanwege een schouder of een knie, en dan denk ik: zou dat nou echt zoveel uitmaken, 10 of 11 spelers? Als je ze niet zou vertellen of ze met 10 of 11 zijn zou het verschil misschien wel veel minder groot zijn, dat het deels een placebo-effect is. Maar dan mogen ze ook niet stiekem tellen, en hoe ga je dat controleren?

Ik vraag me ook af of ze het niet vies vinden elkaar te omhelzen als hun shirts doorweekt zijn. Ze weten dus allemaal van elkaar hoe ze onder hun slechtste omstandigheden ruiken, er zal er toch wel eentje zijn die zijn neus dan dichthoudt?

En aan het eind, dan heb je verloren en moet je iedereen nog een handje geven: de scheids maar ook de spelers van de tegenpartij, de reservespelers ook nog soms. Maar hoe weet je dan of je iedereen hebt gehad? Ik kan me zo voorstellen dat je dan helemaal niet in the mood bent om dat goed te monitoren, als je hebt gewonnen niet maar zeker ook niet als je hebt verloren.

Smaakje

Dat mijn kat liever uit bakjes regenwater drinkt dan uit bakjes kraanwater. Haar favoriet is een bakje waar ook nog wat bladeren onderin liggen. Net als dat mensen tegenwoordig liever water met een smaakje drinken dan gewoon water. Misschien houden planten ook wel veel meer van water met een smaakje, dat ze elke keer teleurgesteld zijn als ik weer met de tuinslang aankom in plaats van met een fatsoenlijke regenbui.