Dat de Nederlandse versie van Married at first sight zo slecht is ten opzichte van de Australische. Hij is ten eerste ontzettend traag, vooral de momenten vóór de bruiloft worden enorm gerekt. Ten tweede zitten er geen spectaculaire types tussen, ik weet niet of er daar in Australië meer van wonen of dat ze gewoon beter zoeken, maar zo gebeurt er verdomd weinig. En tot overmaat van ramp gaan ze na hun huwelijksreis ook helemaal niet met de hele groep in een hotel (met alle mogelijke problemen tot gevolg), daar zal wel geen geld voor zijn geweest. Dus kijken we naar mensen die elkaar prima vinden, ondertussen gewoon naar hun werk gaan en elkaar langzaamaan leren kennen.
top of page
%20Anne%20van%20Zantwijk_header.jpg)
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
Dat ik toch steeds naar oplossingen zoek om deze sombere tijd zo goed mogelijk door te komen, ook al mag dat eigenlijk niet meer van mezelf. Meestal komt het erop neer dat ik extra regels bedenk. Zo besloot ik gisteren dat ik vanaf vandaag vroeg op zou staan, want in de ochtend ben ik doorgaans minder ongelukkig dan wanneer die extra tijd aan het eind van de dag zit. Dat ik toen alleen de halve nacht wakker lag. Ondertussen kreeg ik wel een paar ideeën, dus ik besloot met notitieblok en al in bad te gaan – in de hoop op meer. Maar dat toen bleek dat dat het wel zo’n beetje was qua inspiratie.
Dat ik daarna mijn wekker toch maar later zette, omdat ik besloot dat het ook onzin is om heel moe te zijn. Dat ik vandaag weer een andere regel zal moeten verzinnen.
Dat er een item op het journaal was over het legaliseren van softdrugs. Dat ik daarna iemand in beeld zag met in zijn hand een soort velletje met een grauw-groene vulling erin. Dat ik toen heel even dacht: hee, hij eet spinazie-tofufrolletjes. Totdat ik besefte dat het natuurlijk een joint was en concludeerde: ik zit inderdaad in een bubbel.
bottom of page