Gebakje

Dat ik vannacht droomde dat ik in een café een gebakje uit mocht kiezen. Er lagen allemaal lekkere gekleurde snoepdingen op een soort broodplank, en ik mocht zeggen voor welke combinatie ik wilde gaan. Dat de ober toen een rietje pakte, alles wat ik had gekozen opzoog, en het daarna weer uitblies op een laagje deeg. Het zag er prachtig uit, echt een feestelijk gebakje was het. Maar dat ik me toen wel hardop afvroeg of dit nou zo’n goed idee was in verband met het coronavirus. Dat hij daar niet van gediend was, dit was nou eenmaal zijn werk.

Gechagrijn

Dat mijn vriend gisteren geïrriteerd tegen me deed en ik dat onterecht vond. Dat hij daarna de hele dag chagrijnig was, en ik dat ook persoonlijk op bleef vatten terwijl dat volgens hem al lang niks meer met mij te maken had. Dat ik vond dat hij zijn irritatie naar mij toe dan eerst duidelijk had moeten afronden, voordat hij aan zijn gechagrijn begon.

Keuze

Dat ik in Berlijn op een metrostation was en me verbaasde over de hoeveelheid zwervers daar. In buitenlandse steden lijken er altijd veel meer te zijn dan bij ons, en die clusteren dan allemaal rondom die stations samen. Het lijkt wel alsof het door de metro komt: wij hebben minder metro’s, dus hebben de meeste mensen bij ons gewoon een huis.

Dat er ook een vrouw rondliep met tranen, echte tranen en wijn. En er was iemand die van alles in zijn neus had zitten, geen piercings maar echt spullen. Dat ik toen twijfelde of het een keuze was of een afwijking, en ik daardoor niet wist of ik mocht kijken. Bij een afwijking is kijken onbeleefd, bij een keuze zal het juist gewaardeerd worden.