Google maps

Dat ik al twee keer bijna ben gaan spookrijden met de auto. Dat ik daar heel graag google maps de schuld van wil geven, maar ook wel begrijp dat hun aanwijzing niet was: ga nu de afrit van de snelweg op in plaats van de oprit. Maar dat ik wel vind dat ze wat heftiger zouden kunnen reageren in zo’n geval. Waarom krijg ik wel noodmeldingen op mijn telefoon als er met Koninginnedag nogal veel mensen in Amsterdam zijn maar niet als ik mezelf bijna te pletter rijd?

Dat ik sowieso vind dat Google maps me maar een beetje laat modderen in die auto. Ze moeten toch begrijpen dat ik liefdevol dien te worden toegesproken tijdens een activiteit als autorijden, en niet zo stampend.

Lege verpakkingen

Dat mijn vriend altijd overal lege verpakkingen laat liggen. In de kelder pakt hij wel de biertjes, maar het karton rondom het sixpack laat hij achter. En in de badkamer laat hij zijn lege shampooflessen gewoon op zijn plankje staan, of nog erger, op het mijne. Het gaat me nu even niet om het feit dat dit irritant is, omdat ik nu steeds denk we nog bier en shampoo hebben en dan ineens zonder zitten. Het gaat me om het feit dat dit hem zelf niet stoort. Ik zou helemaal onpasselijk zou worden als ik dit zou doen, wat betekent dat we wezenlijk andere mensen zijn.

Een van ons kan de ander hierin natuurlijk tegemoet komen in zijn of haar gedrag: hij kan zijn verpakkingen opruimen ook al storen ze hem niet, of ik kan zijn verpakkingen gedogen. Maar hij zal er nooit onpasselijk van worden en ik zal nooit zelf denken: dit komt een andere keer wel.

Niet-oplaadbare batterijen

Dat ik niet-oplaadbare batterijen in een oplader had gestopt en ze na een tijdje begonnen te knetteren. Dit klinkt wel heel erg dom nu ik het op deze manier opschrijf, maar ik wist natuurlijk niet dat het niet-oplaadbare batterijen waren. Er stond heel klein do not recharge op, maar veel groter het woord Energizer. Dat voelde voor mij als: opladen maar!

Na het knetteren heb ik de niet-oplaadbare batterijen ook nog op onze houten tafel gelegd. Toen zijn ze gaan lekken en nu zie je precies waar ze hebben gelegen. Ook hierbij was het niet zo dat ze al lekten en ik ze toen zo bloot op tafel heb gelegd. Ze leken zich redelijk goed te houden na het knetteren, moesten uiteraard wel even bijkomen maar er was geen sprake van vochtverlies.

Maar ik had achteraf natuurlijk net als bij mensen met een hersenschudding elk uur even bij ze moeten gaan kijken.