top of page
Brandnetels (c) Anne van Zantwijk_header.jpg

Hoge verwachtingen

Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.

Dat ik steeds zo inzoom op de tuin als ik ermee bezig ben, en dan zie alleen wat er nog moet. Maar dat ik van de week ineens voor het huis langs liep met de hond in plaats van achterom, en dacht: wat een lieve, leuke tuin hebben wij eigenlijk! Dat ik toen besloot om niet harder te gaan tuinieren, maar gewoon vaker die route te nemen.

Dat ik de afgelopen dagen steeds buiten de krant las. Dan ging ik op een tuinstoel zitten, en zette ik daar nog een stoel tegenover voor mijn benen. Dat dat allemaal heel leuk en gezellig voelde, maar ik later uit het raam keek en de stoelen zo vlak tegenover elkaar zag staan en het hele vriendelijke er toen wel vanaf was. Het zag er meer uit alsof er iemand een hartig woordje met iemand anders had gesproken.

Dat ik er vroeger al heel principieel in was, in dat hele koningsdaggebeuren. Het koningshuis is oneerlijk, dus zulke dingen ging ik echt niet vieren. Dat ik me een beetje verraden voelde toen mijn vriend laatst zei dat hij het vroeger wel een erg leuke dag vond. Hij had destijds nog geen principes, legde hij uit, hij ging gewoon zuipen. Dat ik toen, met alle risico’s van dien, doorvroeg of hij daar ook iets oranjes bij aantrok, maar dat was gelukkig niet zo. We hoeven dus niet uit elkaar.

bottom of page