Dat ik er eindelijk een beetje in begin te komen, in dat gebeuren met die vrije tijd. Je moet wel van alles doen maar je doet het wat rustiger aan. Naar de natuurwinkel in Amersfoort kun je dan bijvoorbeeld de fiets pakken in plaats van de auto. Dan heb je meteen bewogen en ben je lekker buiten. Je moet dan alleen wel proberen om ondertussen niet steeds te denken: dit is tijdverspilling.
top of page
![](https://static.wixstatic.com/media/e780b2_f7b6be205e2b494692dd6171bfd7e473~mv2.jpg/v1/fill/w_980,h_551,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/e780b2_f7b6be205e2b494692dd6171bfd7e473~mv2.jpg)
Hoge verwachtingen
Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.
Dat ik het haat om mijn boek te moeten promoten. Dat het gewoon al zo mooi is, dat die mensen blij moeten zijn als ze het hebben gevonden. Het is een parel waar ze zelf naar op zoek moeten willen. Dat ik nu maar even ga ontbijten.
Dat mijn boek is ingeleverd en ik nu mijn voorstelling weer op moet gaan pakken. Dat dat alweer heel lang geleden voelt, en ook als een drempel. Maar dat ik ook wel zin heb om die drempel weer over te gaan.
bottom of page