Muren

Dat ik met ”konings’nacht’ na een optreden op het station stond.

De buitenste aanhalingstekens zijn omdat ik tegen de monarchie ben en gevoelsmatig dus geen koning heb, de binnenste zijn omdat ik het nog steeds als een soort grap vind klinken dat het nu ‘koningsdag’ is in plaats van ‘koninginnedag’. En een hoofdletter bij die dagen, daar doe ik al helemaal niet aan (zie de buitenste aanhalingstekens).

Ik vier deze dagen dus ook niet, maar kon niet om de feestende mensen op het station heen. Ik hoorde een meisje een grapje maken met de naam van een van de jongens waar ze mee op stap was, op het niveau van Ad-patat (Ad krijgt van mij wel een hoofdletter). Maar hij heette geen Ad, ik weet zijn naam gelukkig niet meer.

Dat ik toen snel naar huis ben geracet, er ook nog politie stond en ik geen verlichting had dus steeds harder ging fietsen. Dat ik toen ineens zo blij was dat mijn huis muren heeft waar mensen niet doorheen kunnen. Ze kunnen zich verzamelen rondom mijn huis met bier en troep, ze kunnen schreeuwen wat ze willen, maar ze kunnen er niet in.

Broek

Dat de kat via mijn been op mijn bureau probeerde te komen maar ik net wakker was en nog geen broek aan had. Dat ik toen heel hard ‘Au!’ riep. Dat de kat daarna even stil op mijn bureau bleef zitten, in afwachting of er al dan niet geaaid ging worden. Normaal duwt ze haar kont gewoon in mijn gezicht, maar dit keer besefte ze wel dat dat even niet aan de orde was. Dat het uit mij moest komen nu.

Weekendje weg

Dat ons weekendje weg heel leuk moest worden, want we waren er erg aan toe. Dat ik op zaterdag bang was dat dat al mislukt was. Dat ik dat van mijn vriend niet mocht zeggen. Dat we daar toen ruzie over kregen. Dat het toen langzaam zondag werd en we nog steeds niet hadden genoten. Dat we er uiteindelijk om konden lachen en het weekend toen heel fijn afsloten. Dat het me vervolgens lukte om te denken: het gaat om het eind.