Plassen in de trein

Ik moest plassen in de trein, maar hij stond nog stil op een station. Ik weet dat het dan eigenlijk niet mag, dus besloot te wachten tot hij weer zou gaan rijden. Ik ging wel alvast het hokje in, deed mijn broek omlaag en ging boven de pot hangen (ik ga nooit zitten op zulke wc’s). Maar toen ik eenmaal in die houding hing en de pot onder me zag, kon ik niet meer wachten met plassen. Nu ik er zo dichtbij was móest het echt.

En toen besefte ik: dit is precies hetzelfde gevoel als ik altijd heb wanneer ik eindelijk vakantie heb en daar enorm naar heb toegeleefd. Als het dan zover is denk ik altijd: ik had écht niet nog een dag langer kunnen doorwerken.

Viral gaan

Dat ik ook zo graag viral wil gaan, maakt eigenlijk niet uit waarmee. Hoewel, liever niet met een seksfilmpje. Tenzij er echt een goeie grap zit aan het eind.

Oude bril

Ik heb net mijn oude bril in de prullenbak gegooid. Dat voelde nogal drastisch, terwijl hij onherstelbaar stuk was en het dus niet echt een risico te noemen was. Misschien ontstond het dramatische gevoel doordat ik nog nooit eerder een bril in een prullenbak heb gegooid. Maar ik draag ook niet meer dezelfde bril als toen ik vier was. En voor zover ik weet ligt er ook niet ergens een stapeltje brillen. Dan moeten ze dus verspreid liggen, maar in dat geval zou je denken dat ik regelmatig op een oude bril stuit, en dat is ook niet zo. Ik heb verder geen oplossing voor deze kwestie.