Tivoli

Dat er toen ik uitging een tafeltennistafel in Tivoli bleek te staan en ik daar erg blij van werd. Dat we toen met een man of 20 rond de tafel gingen doen, dat vond ik al wat veel. En toen gingen mensen er eigenlijk ook helemaal niet uit als ze af waren, en er lag al een plas bier op de tafel en daarna gingen sommigen er ook hun glas nog op zetten en was de lol er wat mij betreft echt wel af. Dat ik toen wel besefte eigenlijk veel meer van tafeltennissen te houden dan van uitgaan.

Dat dat misschien ook wel het doel van die tafel is, om mensen zoals ik eruit te filteren. Zodra de definitieve selectie is gemaakt, kan de tafel weg en kunnen de survivors echt losgaan. Dan staat er in elk geval niemand meer tussen die eigenlijk liever had willen tafeltennissen.

Leraar

Dat mannen bij tennis altijd zo graag de leraar uithangen, met zinnen als: ‘Als je ‘m nou kort neemt met je backhand, stuitert ie minder hoog op.’ Dat ze dat alleen bij vrouwen doen, nooit bij mannen, behalve dan bij zichzelf: ‘Kom op nou Hans, ónder die bal!’

Glitters II

Dat ik dacht inmiddels van de glitters af te zijn, maar dat ze ons huis toch blijven bevolken. Ik had mijn handdoek ververst, mijn dekbed verschoond, mijn kleren in de was gedaan. Maar dat ik toen opnieuw in bad ging en daar nog allemaal glitters aan bleken te zitten. Dat ze daarna weer aan mijn handdoek en mijn lijf zaten. Dat ik toen het bad heb schoongemaakt en de handdoek weer in de was gedaan, maar dat het dekbed nog niet opnieuw verschoond is. Zo duiken ze toch steeds weer ergens op en verspreiden ze zich daarna opnieuw.