Walm

Dat ik in de trein zat, en er schuin tegenover mij een jongen van een jaar of tien zat die moest kotsen. Dat ik eigenlijk heel graag ergens anders wilde gaan zitten toen ik dit doorkreeg, omdat ik zowel moeite heb met de geluiden van kotsen als met de geur. Maar dat ik dat toch zielig vond, hij had het al zwaar en dan zou hij ook nog merken dat hij walgelijk is voor zijn omgeving.

Hij onderging het kotsen ook zo gelaten, je zag dat hij dit vaker had gedaan in treinen. Hij leek de misselijkheid volwassener te dragen dan ik, er was geen ontkenning of verzet in hem zoals bij mij altijd tijdens kotsen (dit kun je niet menen! kijk hoe zielig ik ben!) Zijn moeder reikte ondertussen verzachtende spulletjes aan in de trant van doekjes en water. Ze leek er al op voorbereid, had nog net geen washand bij zich.

Maar aangezien hij het zo makkelijk leek te dragen vond ik mezelf uiteindelijk toch zieliger, daar zo in die walm.

Carpoolstrook

Dat ik voor het eerst in mijn leven ging carpoolen, op een echte carpoolstrook. Het was een beetje een louche weg, met een berm en verder niks. Dat verbaasde me, bij de term ‘carpoolstrook’ verwachtte ik faciliteiten, en mensen die die strook runnen.

Dat ik het moeilijk vond om mijn auto daar zo achter te laten, ook omdat ik die plek helemaal niet kende en dus niet zeker wist of hij daar veilig zou zijn. Dat ik toen nog even in de berm heb geplast daar, om de louche-heid van het geheel maar even te bevestigen (en omdat ik moest en er dus geen wc was). Volgens mij vond mijn auto dat niet erg, we hadden de plek nu tenminste wel echt geclaimd samen.

Vloeken

Dat ik een dagje thuis was en toen expres een blauwgroene trui aantrok bij mijn mosgroene joggingbroek (geen fel mos hoor, dof mos). Lekker vloeken bij mezelf.