Terugweg

Dat de terugweg als je op nieuwe plekken komt vaak zoveel behapbaarder lijkt dan de heenweg. Gisteren liep ik maar te zoeken toen ik het station uit kwam, ik zou over een rotonde moeten maar die was er helemaal niet. Dus ik liep ik stukjes een bepaalde kant op met mijn telefoon in mijn hand, en keek ik ondertussen of dat de goede was. Dat was meestal niet zo, en dan was ik bijna geneigd om die stukjes achteruit terug te lopen, alsof mijn telefoon dat prettiger zou vinden (of misschien gewoon omdat ik zelf in de war raak als de hele wereld ineens weer andersom zit op mijn telefoon). Uiteindelijk had ik de goede route wel maar bleek het allemaal nog een flink eind lopen te zijn, straten uit, hoeken om, een heel park door, en ik ging naar een voorstelling dus ik had enigszins haast.

Voor de terugweg nam ik daarom ruim de tijd. Maar toen was alles dus ineens heel behapbaar, gewoon om het parkje heen en daar was de ‘rotonde’ al. Ik had wel drie wijn op dus het hoesje van mijn telefoon viel de hele tijd en dan moest ik het weer oprapen, maar dat inbegrepen was ik toch nog twaalf minuten te vroeg voor de trein.

Pyjama-jurkje

Dat ik een jongetje in onze straat zag staan in een soort pyjama-jurkje, en hoopte dat het Mohammed was, mijn Syrische achterbuurjongetje van een jaar of zes dat elke dag komt vragen of hij onze hond mag aaien – wat hij vervolgens helemaal niet durft. Zodra hij met zijn hand ook maar enigszins in de buurt van de kop durft te komen roept hij altijd heel hard in het Arabisch zijn broer, omdat hij het zo graag aan hem wil laten zien. Maar als de hond dan bijvoorbeeld aan zijn hand ruikt of een poot verzet, vliegt hij weer achteruit.

Dat het waarschijnlijk officieel helemaal geen pyjama-jurkje heet, maar dat het hem gelukkig wel was.

Kapotte knieën

Dat ik met tennissen op het gravel was gevallen en allebei mijn knieën toen open lagen. Dat we een paar dagen later gingen wandelen en mijn vriend toen probeerde al limbo-dansend onder een tak door te gaan en daarbij ook viel en een kapotte knie had. Later in de week haalde hij zijn andere knie open langs een gestructuurverfde muur.

Dat al onze knieën daarna geschaafd waren en we ze toen met z’n vieren op de foto hebben gezet.